Bədən insana bir əmanətdir. Əmanətə yaxşı baxmaq isə insanın vəzifəsidir. Əvvəlcə insan bədənini təmiz tutmalıdır ki fəraha çata bilsin. Təmizlikdən qəsdim həm bədən, həm də ürək təmizliyidir. Təmizlənən insan bir ulduz kimi parlayar. Haqq nuruyla işıldayar. Bədən təmizliyi isə ürək təmizliyinin əks olunması kimidir. Həm bədəni həm də ürəyi təmizləmək lazımdır. Necə ki çirkli əllərlə yeyilən şeylər insanın xəstə olmasına səbəb olursa, ürəyi çirkli olan insan da etdiyi işlərlə xəstələnər. Əvvəl bədənimizi təmiz tutmalıyıq, sonrada ürəyimizi ki, ALLAH bizi bütün xəstəliklərdən və pisliklərdən qorusun...
Unutmamaq lazımdır ki hər an ALLAHın hüzurundayıq və ALLAH hər an bizi görür. Onun hüzurunda həm bədənlə həm də ürəklə çirkli olmamaq lazımdır. İnsan eynilə güzgü kimidi. Əgər güzgü çirkli olsa, güzgüdən çıxan görünüşdə bulanıq olar. Bulanıq bir görünüş fayda verməz. Əgər əliniz palçıqlı olsa toxunduğunuz şeylərə də palçıq bulaşar. Təmizlənmək suya təmas etməkdən çox sabunla yaxşıca təmizlənməkdir. Bədən suyla təmizlənər, ürək isə tövbə edərək. Tövbədən qəsdim ALLAHa sığınıb pisliklərdən uzaqlaşıb yaxşılıqlar etməkdir. Necə ki sabunsuz tam olaraq təmizlənmək çətindisə, yaxşılıqlar etmədəndə ürəyi təmizləmək çətindir. Təmizlik bir ehtiyacdır onsuzda. Çirkli olan hər şey təmiz insanı iyrəndirər. Eynilə donuzun pislik yeyib, pisliyin içində yaşamağı səbəbiylə insanı iyrəndirdiyi kimi...
Alahın hüzuruna, pak olaraq çıxmağınız diləyi ilə...
