Mücir”duası əzəmətli dualardan biridir Həzrəti Rəsuli Əkrəm ( s.ə.ə )-dən nəql olunub ki, bu duanı Cəbrəil (ə) onun üçün Məqami-Ibrahimdə, namaz halında ikən gətirmişdir.”Kəfə`mi” bu duanı "Bələdül-Əymən” və "Misbahda” qeyd etmişdir.Onun fəzilətində qeyd edir ki,hər kəs bu duanı Ramazan ayının işıqlı ay gecələrində oxusa bütün günahları bağışlanar, hətta əgər yağış damcıları, ağacların yarpaqlar, səhraların qumlarının sayı qədər çox olsada belə. Həmçinin, bu dua xəstələrin şəfa tapması,borcların qaytarılması,zəngin olmaq. qəm-qüssənin aradan qaldırılması üçün çox tə`sirlidir.
Bismillahir–rəhmanir–rəhim
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Allah!, Uca məqamlısan, ey Rəhman (rəhməti həddindən artıq olan, rəhməti həm mö”minə, həm də kafirə şamil olan)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Rəhim (rəhməti sabit olan, kəsilməyən), uca məqamlısan, ey Kərim (ehsan və ne”mət sahibi)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Məlik (əmr və hökm sahibi), uca məqamlısan, ey Malik! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Qüddus (nöqsanlardan, eyblərdən pak olan), uca məqamlısan, ey Səlam (sağlamlıq bəxş edən)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Mö”min (əmin-amanlıq bəxş edən), uca məqamlısan, ey Mühəymin (məxluqun əməllərinə, əcəllərinə və ruzilərinə nəzarət edən)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Əziz (məğlub olmayan, Onunla müqabil olmayan qalib), uca məqamlısan, ey Cəbbar (məxluqun ixtiyarı olmayan bə”zi işlərə məcbur edən, onların hallarının çatışmamazlıqlarını islah və cübran edən)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Mütəkəbbir (kibriya və mülk sahibi), uca məqamlısan, ey Mütəcəbbir (əmrinin qarşısı alına bilməyən, kibriya sahibi)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Xaliq (xəlq edən), uca məqamlısan, ey Bari (məxluqu nümunə olmadan yaradan)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Müsəvvir (məxluqata surət verən), uca məqamlısan, ey Müqəddir (qəzavü-qədəri müqəddər edən)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Hadi (hidayət edən), uca məqamlısan, ey Baqi (əbədi varlıq)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Vəhhab (hər məxluqa, onların öz ləyaqətləri qədərində əta edən), uca məqamlısan, ey Təvvab (çox tövbə qəbul edən, günahı bağışlamaq üçün bəndələrə çox-çox yaxınlaşan)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Fəttah (kömək edən, rəhmət və ruzi qapılarını açan), uca məqamlısan, ey Mürtah (rəhmət sahibi)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Seyyidim (şərəf və əzəmət sahibim), uca məqamlısan, ey Mövlam (ixtiyar sahibim)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Qərib (bəndələrə yaxın), uca məqamlısan, ey Rəqib (heç nəyin Ondan yayınmadığı keşikçi)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Mübdi (xilqətin başlanğıc səbəbi), uca məqamlısan, ey Müid (xilqətin sonunun səbəbi)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Həmid (bütün məxluqat tərəfindən həmd və sənaya layiq görülən), uca məqamlısan, ey Məcid (kərəm və izzət sahibi)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, eyMücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Qədim (Əzəli, heç vaxt zavala uğramayan varlıq, vücudu üçün başlanğıc olmayan), uca məqamlısan, ey Əzəm (zatən və sifətən kamal həddində olan)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Ğəfur (bağışlaması çox olan), uca məqamlısan, ey Şəkur (hətta azacıq itaətə də qiymət verən)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Şahid (bütün işlərə nəzarət edən), uca məqamlısan, ey Şəhid (heç nəyin Ondan qeybdə olmadığı Kəs)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Hənnan (Ondan üz çevirənləri qəbul edən, rəhmət sahibi), uca məqamlısan, ey Mənnan (bir şeyi istəməzdən qabaq əta etməyə başlayan)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Bais (ölüləri dirildən), uca məqamlısan, ey Varis (məxluqatdan irs aparıb təkcə Özü qalan)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Mühyi (dirildən), uca məqamlısan, ey Mümit (öldürən)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Şəfiq (məxluqata çox-çox mehriban olan), uca məqamlısan, ey Rəfiq! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Ənis (ünsiyyət bağlayan), uca məqamlısan, ey Munis! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Cəlil (sifətlərində kamil), uca məqamlısan, ey Cəmil (fe”lləri gözəl vəsfləri kamil)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Xəbir (olmuş və olacaq şeylərə alim olan, heç nəyin Ondan qaib olmadığı, heç nəyin Ondan fövtə getmədiyi, hər şeyin zatına, həqiqətinə agah olan), uca məqamlısan!
Ey Bəsir! (varlıqların hamısını, heç nəyə ehtiyacı olmadan müşahidə edən, zahir və batinləri görən, hər şeyin kamal sifətləri Onun üçün aşkar olan)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Həfiyy (köməkçi və xeyirxah), uca məqamlısan, ey Məliyy (möhlət verən)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Mə”bud, uca məqamlısan, ey Mövcud! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Ğəffar (günahları və eybləri örtən), uca məqamlısan, ey Qəhhar (qəhri və qələbəsi çox şiddətli olan)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Məzkur (zikr olunan), uca məqamlısan, ey Məşkur (hətta azacıq taətə qiymət verən)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Cəvad (əta etməkdə paxıllıq etməyən), uca məqamlısan, ey Məaz (sığınacaq yeri, pənahgah)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Cəmal, uca məqamlısan, ey Cəlal! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Sabiq (hər şeydən öncə möcud olan), uca məqamlısan, ey Raziq (ruzi verən)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Sadiq (doğruçu), uca məqamlısan, ey Faliq (gecə zülmətini gündüzün nuru ilə yaran)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Səmi” (eşidilən və eşidilməyən şeylərin Ondan gizli olmadığı), uca məqamlısan, ey Səri” (hesablara sür”ətlə yetişən)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Rəfi” (şərif), uca məqamlısan, ey Bədi” (numunə olmadan icad edən)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Fəʹal, uca məqamlısan, ey Mütəal! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Qazi (hakim), uca məqamlısan, ey Razi (əmrini icra edən bəndələrdən razı olan)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Qahir (qələbəsi və qəhri şiddətli olan), uca məqamlısan, ey Tahir (Özü pak olub başqalarını da çirkinliklərdən paklayan)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Alim! (bütün varlıqlar və onların cüzʹiyyatlarından agah olan), uca məqamlısan, ey Hakim! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Daim (həmişəlik varlıq), uca məqamlısan, ey Qaim (hər şeyə nəzarət edən, Öz zatı əsasında mövcud olan, hər bir nəfsə nəzarət edən)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Asim (bəndələri günahlardan pisliklərdən hifz edib çəkindirən), uca məqamlısan, ey Qasim (bəndələrin işlərini bölüşdürən, yaxud onların nəsiblərini verən)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Ğəniyy (zatən qəni və ehtiyacsız olan, bütün mövcudatın Ona ehtiyaclı olduğu), uca məqamlısan, ey Müğni (istədiyi bəndələri hər şeydən ehtiyacsız edən)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Vəfiyy (əhdinə vəfa edən), uca məqamlısan, ey Qəviyy (qüvvəli)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
Hər bir nöqsan və eybdən pak və münəzzəhsən, ey Kafi (istədiyi bəndəsini hər şeydən ehtiyacsız edən, onlara kifayət edən), uca məqamlısan, ey Şafi (şəfa verən)! Bizə Öz qəhr odundan aman (pənah) ver, ey Mücir!
|
